Aumasti félagskapur Allra.

Today we may feel sentenced to a life of bread and water.  The "good old days" have vanished never to return, and we mourn their loss. 

As we begin to relish the feast of life the fellowship provides, we give our selves permission to change and become as fully human as possible. 

We savor the true, deep flavours of life, and we learn to laugh at "the bad old days". 

At first, we grudgingly allow ourselves to receive from others in the fellowship. 

Then we gradually continue that legacy by giving to those who follow. 

We give as it was given to us. 

We find self-worth, self-acceptance, and legitimate self-esteem by passing on the gift. 

We develop the ability to care, to love, and to give.

We nurture others and are fed in return. 

We become playful and alive.

Kjörskilyrði fyrir inngöngu í þennan félagskap sem að framan er lýst eru mismunandi, en í flestum tilfellum fokin aleigan, fjölskyldan, "vinirnir", og sjálfið í heild sinni.

Samt eru milljónir manna um heim allan, hamingjusamir, glaðir, og frjálsir, jafnvel eftir mjög stutta félagsaðild.

Þessi félagskapur varð til upp úr verðbréfahruninu mikla -á síðustu öld, en náði ekki almennilega fótfestu fyrr en Rockefeller hélt boð honum til heiðurs.

Í dag gjörsamlega blómstrar þessi félagskapur á Íslandi, og sennilega hvergi hæfara fólk í augnablikinu til að fást við þau verkefni sem við glímum við.

Ég er rosalega þakklátur fyrir að hafa fundið þennan félagskap. 


« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Athugasemdir

1 Smámynd: Birna Dúadóttir

Jamm þarna er gott að vera

Birna Dúadóttir, 4.11.2008 kl. 07:09

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband