Á bar!

Nei, nei, ég á engan bar.  Hins vegar sat ég um stund á bar í dag, og sem ég leit yfir gamla kunningja í hillunum "helltust" yfir mig minningar tengdar hinum ýmsu drykkjum í gegnum tíðina.  Gleymi líklega seint þegar ég rembdist við að blanda mai-tai, eða þegar ég þvældi í mig eyrnamerg heilt kvöld og varð svo veikur að- já ekki orð um það meir.  Íslenskt brennivín í appelsíni er eitthvað sem enginn má láta fram hjá sér fara, hvað þá í Martini bianco!!!  Svona rúllaði ég í gegnum rekkana meðan ég spjallaði við mann sem má muna fífil sinn fegurri, en var flottastur- um stund að minnsta kosti í dag.  Ekkert hefur samt enn slegið út vel hristan og ískaldan Budweiser, keyptan í sjálfsala uppá Keflavíkurflugvelli, og sem hlaupið hefur verið með niður heiðina í gegnum girðingu sem eitt sinn skildi á milli Íslands og Bandaríkjanna- helst í blindhríð!

Er ég kom út í sólina eftir samtalið varð mér litið til baka inn á barinn, myrkan og hálfdrungalegan.  Þar sat eftir minn maður, orðinn niðursokkinn í sjálfsagt einhverjar heimspekilegar vangaveltur við barþjóninn, algjörlega ómeðvitaður um að hann var einn daginn enn að svipta sig frelsinu- til að lifa og njóta alls þess sem lífið hefur upp á að bjóða.

Ég gekk inn í minn heim- þessa trufluðu tilveru sem ég er í þessa dagana, -þar sem allt er í boði og ég geri það sem ég vil, þarf, og langar til.

Góða helgi.   

Athugasemdir

[Birna Dúadóttir, 28.6.2008 kl. 03:30]