Ekki skrýtið!

Það vekur enga sérstaka undrun mína að verkalýðsforinginn skuli ekki finna borðið sem við suðurnesjamenn höfum setið við undanfarna áratugi, svo hann geti setið við það líka.  Sannleikurinn  er nefnilega sá að landsbyggðin hefur verið á öllum borðum og suðurnesin staðið undir húsgafli hersins.  Svo þurfa þessir foringjar alltaf borð!, hvað er það?  Geta þeir ekki staðið eins og aðrir og helst í fæturna?  Nú ætla ég að vona að kaupstaðarferðir sveitahöfðingja fari ekki að taka sig upp á nýjan leik 2009.  Tréhestar verkalýðsins hafa öðrum fremur staðið í vegi fyrir nýsköpun í atvinnulífi á landsbyggðinni með alls kyns hindrunum á vinnufyrirkomulagi og miklum ósveigjanleika sem gert hefur það að verkum að fyrirtæki hafa frekar sett sig niður í fjölmenni, þar sem auðveldara hefur verið um vik að manna þau.

En að ætla að byrja á ný að blanda okkur suðurnesjamönnum í þessa atvinnuumræðu lýsir Aðalsteini nóg fyrir mig.  Kannski, kannski ætti hann að finna sér nýjan vettvang og hleypa fersku fólki að.

Ósáttur við forgangsröðina