Hvernig ætli hún Jóhanna kæmi út í lit?

Það gæti orðið fróðlegt að sjá!  Allavega er ekkert gagn í að hlusta á hana

Tortryggni í samfélaginu

Athugasemdir

[Sveinn (IP-tala skráð) 23.6.2009 kl. 14:14]

Hvað er Jóhanna að segja???  Samningurinn er á ensku og hún getur hvorki tjáð sig né lesið þetta tungumál.  Samt gengur hún inn á þing og ver samning sem hún hefur enga leið til að lesa sjálf.  Ég hef lesið þennan samning og hann er arfaslakur.  Af hverju var ekki valið hlutlaust land til að dæma komi upp deilumál milli samningsaðilla?  Af hverju í ósköpunum er dæmt um þennan samning í Breskum dómsstólum?  Jóhanna situr bara í sínu horni eftir að fólk er búið að fóðra hana á innihaldi samningsins (nota bene þeirra túlkun á orðalaginu) og segir að allt sé í lagi.  Ég veit ekki hvort ég á að gráta eða hlæja með svona fólk við stjórnvölinn......

[Sigurður M Grétarsson, 23.6.2009 kl. 14:31]

Sveinn. Það er gert ráð fyrir því í lánasamningum okkar við hin norðurlöndin að ef upp rís ágreiningur um lánin þá skuli reka hann fyrir dómstólum í landi lánveitanda. Hvernig er það öðruvísi en að þetta lán skuli rekið fyrir dómstólum í landi lánveitanda? Þetta er viðtekin venja í lánum milli ríkja.

Reyndar eru flest þau atriði, sem menn eru að setja hér út á alvananleg í lánasamningum milli ríkja.

Það hafa komið fram margar rangfærslur um þennan samning og er nokkrum þeirra svarað hér:

http://postur.hive.is/squirrelmail/src/webmail.php

[Sveinn (IP-tala skráð) 23.6.2009 kl. 15:30]

Sigurður.  

Ég sé ekki betur en Hollendingar hafi sett Enska dómsstóla til úrskurðar um deilumál.  Það sem kemur á óvart er að samningurinn leyfir Hollendingum að reka mál fyrir dómsstólum hvaða lands sem þeir vilja séu þeir ósáttir með Enska dóma.  Samningurinn við Hollendinga leyfir að reka eins mörg mál samtímis gegn Íslendingum í eins mörgum löndum og Hollendingum sýnist við hæfi.

Ég tel að eitthvað annað ríki en það ríki sem setti yfir okkur hryðjuverkalög ætti að dæma komi upp deilumál.

Það er allt annað ef Norðurlöndin lána okkur pening því þar er verið að tala um einfaldar peningakröfur sem engar fyrri deilur hafa komið upp um. 

Þetta IceSave mál er miklu flóknara og ekki búið að úrskurða um það hver beri lagalega ábyrgð á útistandandi greiðslum.  Það er verið að fara samningaleiðina án þess að reka mál fyrir dómsstólum.  Af þeim ástæðum ættu ríki beggja landa að koma sér saman um eitthvað Evrópuríki sem gæti tekið hlutlausa stöðu í málum komi til ágreinings.

Það kemur greinilega fram í þessum samningum að þeir eru samdir með hag eins aðila í huga og óhag annars.  Öll spjót standa á Íslandi og gjaldfellingarákvæði eru svo mörg að lítið rúm til að ná andanum komi til áframhaldandi vandamála er gefið.

Það er ekkert mál að semja um þetta mál.  Mér finnst bara ný stjórnvöld aðeins of upptekin af því að keyra þetta mál í gegn í tímapressu án þess að vera tilbúin að ræða afleiðingar samningsins á raunsæjan máta.

[Sigurður M Grétarsson, 24.6.2009 kl. 10:45]

Sveinn. Þetta er rangt hjá þér. Icesave samningurinn snýst einmitt um það að breyta þessu deilumáli í einfaldan lánasamning. Þau dómsmál, sem kæmu upp varðandi samningin snúa því einungis að þeim lánasamningi, sem í deilumálinu snýst.

Þarna ert þú að rugla því saman að gera ekki samningin og láta reyna á ábyrðirnar fyrir dómstólum og því að gera samningin og viðurkenna þannig greiðsluskyldu okkar og taka lán frá Bretum og Hollendingum til að fjármgna það. Ef við gerum þennan samning stendur ekkert annað eftir ein einfaldur lánasamningur, sem fer þá sambærilegur við þann samning, sem við gerum við hin Norðurlöndin nema hvað endurgreiðslutími er væntanlega annar.

Ef við hins vegar ákveðum að gera ekki þennan samning og fara dómstólaleiðina, þá þarf að finna þann dómstól, sem hægt er að vísa málinu til. Hann hefur ekki fundist ennþá. Síðan verðum við að vera tilbúin til að taka þá áhættu að tapa því máli fyrir þeim dómstóli. Höfum í huga að í Icesave samkomulaginu er gert ráð fyrir því að Bretar og Hollendingar greiði 45% af þessum skuldum án þess að neitt af eignum Landsbankans komi á móti en við Íslendingar greiðum 55% og fáum allar eignirnar á móti. Niðurstaða dómstólsins gæti hæglega orðið sú að við ættum að greiða hærra hlutfall en þessi 55% og jafnvel 100%. Miðað við gengið í dag munar um 600 milljörðum á því að greiða 55% og að greiða 100%. Ert þú tilbúin til að taka þá áhættu? Höfum í huga að jafnvel þó einhverjir íslenskir lögfræðingar haldi því fram að við egum ekki að borga þá hefur ekki enn fundist erlendur lögfræðingur með sérfræðiþekkingu á þjóðarrétti, sem tekur undir það.

Það hafa verið í gangi margar rangfærslur varðandi þennan samning og er nokkrum þeirra svarað hér:

http://postur.hive.is/squirrelmail/src/webmail.php